De voorwaarden van de leverancier

Iedereen die wel eens iets inkoopt voor een bedrijf kent het wel: natuurlijk moet je tekenen. Maar hoeveel mensen lezen eigenlijk de voorwaarden? Het is opvallend hoeveel eisen er aan jou als koper worden gesteld. Bij ons op de zaak hanteren we het ouderwetse motto: Wij moeten niks, behalve betalen en op tijd. En dat doen we. Die vlieger gaat niet meer op, volgens de leveranciers althans.

Natuurlijk begrijp ik dat er regels moeten zijn; we zitten immers in een zakelijke omgeving. Maar eerlijk gezegd zijn die regels wel héél vaak in het voordeel van de leverancier. En dat voelt scheef. Laat me wat voorbeelden geven.

Je moet vaak minimale aantallen bestellen, zoals per tien stuks. Dat is op zich prima, maar dat is niet iets wat ik mijn klant weer op kan leggen. Daarnaast zijn er ook minimale voororder-eisen: je moet eerst een bepaald aantal bestellen voordat je kunt nabestellen. Maar wat blijkt? Op het moment dat je een nabestelling wilt doen, is er geen voorraad. Dat voelt niet eerlijk. Als wij aan minimale bestelhoeveelheden moeten voldoen, zou de fabrikant op zijn beurt ook minimale voorraad moeten garanderen. Gelijke monniken, gelijke kappen, toch?

Een ander punt is de levertijd. Op de order staat simpelweg "ZOMER" aangegeven als levertijd. Dat is een vrij lange periode. Vervolgens komt het bikinibroekje op 20 juni binnen en de bikinitop pas op 22 september. Ondertussen moet de factuur meteen betaald worden, terwijl je met incomplete sets niks kunt verkopen. Wij krijgen regelmatig te maken met incomplete leveringen, maar op dat moment kun je niet annuleren of terugsturen. Dat betekent voor ons: een dure voorraad waar je helemaal niks mee kunt.

Of neem een andere situatie: de nieuwe herfst/wintercollectie komt binnen en klanten vragen naar een nieuwe kleur. Ik sta met mijn mond vol tanden, want ik heb zelf ook geen idee wanneer die geleverd wordt. Het is toch te gek voor woorden dat ik geen idee heb?

Dan heb ik het nog niet eens over de B2B-platforms. Fantastisch, als ze goed werken. En eerlijk is eerlijk, veel bedrijven hebben dat prima voor elkaar. Maar soms... dan is het artikel op onze B2B-site niet op voorraad, terwijl het op de consumentensite (C2C) nog wel beschikbaar is. Dan denken onze klanten dat wij ze voor de gek houden. Wat blijkt? Er zijn twee aparte voorraden: één voor ons, de winkeliers, en één voor de consumenten. En de consument kan gewoon een enkel stuk bestellen, de volgende dag geleverd zonder verzendkosten. Terwijl wij als winkelier een week moeten wachten én verzendkosten betalen. Dat is niet uit te leggen aan je klanten. Zo jaag je iedereen de online wereld in, en verlies je uiteindelijk je afzetmarkt. Ik weet heus wel dat de focus op online shoppen ligt, maar wij hebben winkels en verkopen producten waarbij maat, advies en pasvorm essentieel zijn. Dat kun je niet zomaar negeren.

Ik moet eerlijk bekennen: het inkoopseizoen voor zomer 2025 vond ik zwaar. De extremen zijn sinds corona alleen maar groter geworden, ook qua omzet. Deze zomer schoot ik emotioneel van euforisch in april naar depressief in juni. Met name in de badmode is het tricky. De risico lijken groter te worden en de gok die je telkens maakt met het voororderen van badmode wordt daardoor ook groter. Misschien ben ik daardoor ook gevoeliger geworden voor de voorwaarden die leveranciers stellen en de manier waarop dit soms gaat.

Wij winkeliers zijn kwetsbaar, maar dat geldt natuurlijk ook voor de leveranciers. Ook zij hebben te maken met hogere eisen van de klant. We proberen allemaal goede service te bieden en de voordelen van het winkelen in een fysieke winkel te laten zien. Dat verwacht ik ook van mijn leveranciers. Maar soms leidt die verwachting tot teleurstelling.

Probeer bijvoorbeeld eens een afspraak te maken met een vertegenwoordiger voor de inkoop van de zomercollectie. Dan hoor je: "Sorry, ik kan niet, ik moet ook op vakantie." Of: "Ik moet helemaal naar het eind van de wereld gaan rijden om te gaan inkopen.” Maar de inkoopperiode loopt wel af over drie weken. Ok, en nu? De zondag en maandag zitten vol, maar ik werk de rest van de week en het is voor ons het drukste seizoen. Personeel is niet makkelijk te vinden. Dus vraag ik: ‘Kunt u dan eventueel bij mij op de zaak komen?’ ‘Daar kunnen we natuurlijk niet aan gaan beginnen’, hoor ik dan.

Ik wil wel benadrukken dat er gelukkig genoeg bedrijven zijn die begrijpen dat een goed partnerschap voor beide partijen werkt. En ik ben blij dat we voornamelijk met die bedrijven zakendoen. Dat levert ons allemaal meer op. Zoals Sesamstraat al jaren zegt: ‘SAMENWERKEN. Dan komt het goed.’